” ဟယ်.. ကြည့်ပါဦး.. ခုနတုန်းက လုပ်ချင်တိုင်းလုပ် ထင်ရာစိုင်းနေပြီး.. အခုကြမှ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ပျော့ခွေနေတာလဲ.. ”

ကျော်ဌေး နှင့် သီတာတို့ လင်မယားမှာ အရင်ကလို တကျက်ကျက် စကားများ ရန်ဖြစ်ရုံပင်မကတော့။ သတ်ပုတ်ရိုက်နှက်သည်အထိ ဖြစ်လာသည်။ သားသမီးမရှိတော့ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် သိပ်ပြီး သံယောဇဉ်ထားကြပုံမရပေ။ သူတို့လင်မယား အိမ်ထောင်ကျတာ သုံးနှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သည်။ တစ်နှစ်လောက်ပဲ သောကကင်းကင်းဖြင့် နေခဲ့ရသည်။ တစ်နှစ်ကျော်တော့ ကျော်ဌေးက ဗွေဖောက်လာသည်။ ကျော်ဌေးအကြောင်းတွေကို သီတာ မကြားချင်လည်း ကြားရသည်။ မသိချင်ပဲ သိရသည်။ …

” ဟယ်.. ကြည့်ပါဦး.. ခုနတုန်းက လုပ်ချင်တိုင်းလုပ် ထင်ရာစိုင်းနေပြီး.. အခုကြမှ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ပျော့ခွေနေတာလဲ.. ” Read More

အငယ်မ ပေါက်စလေးကို ချော့ချော့ပြီး တီး…

“ ဘာမှန်းလဲမသိဘူး…” လက်ထဲက စာရွက်ပိုင်းလေးကို ခေါက်လိုက်ရာက ဘေးဘီကိုကြည့်လိုက်တော့ စောစောက စာလာပေးသော (၁၉) နှစ် (၂၀)နှစ်လောက်အရွယ် ကောင်လေးကို မတွေ့ရတော့ပေ။ ဒီနေ့သင်တန်းပိတ်ရက်ဖြစ်လို့ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲကာ ခါတိုင်း သင်တန်းပိတ်ရက်များကလို သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာ့ဆီ သွားဖို့ မနက်စာကို စောစောလေးစားပြီး ထွက်၍အလာမှာ ဒီစာတိုလေးကို လမ်းထိပ်ရောက်တဲ့အချိန်မှာ ရရှိလိုက်ရတာဖြစ်သည်။ ဒါဆို သီတာ့ဆီ ငါနောက်ကျမှ ရောက်သွားရင်…အို …

အငယ်မ ပေါက်စလေးကို ချော့ချော့ပြီး တီး… Read More

“မကြောက်ပါနဲ့ သဲလေးရယ်၊ ကိုကြီးတို့က ကိုက်မစားပါဘူးကွယ်၊ ညီမလေးကို ကောင်းကောင်းကြီး ပြုစုမှာပါကွယ် ဟဲဟဲဟဲ”

မြစ်ကြီးနားမြို့ရှိ ခြံဝန်းကျယ်ကြီး တစ်ခုတွင် ခန်းနားထယ်ဝါသော နှစ်ထပ် အဆောက်အဦး တစ်လုံးရှိသည်။ ထို အဆောက်အဦး၏ အပေါ်ထပ် ဧည့်ခန်းထဲတွင် အသက် 35 နှစ်အရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦး Gold label ပုလင်းထောင်ကာ တစ်စုံတစ်ရာကို စောင့်နေသည်။ ထိုအမျိုးသားသည် ရင်အုပ်ကားကားနှင့် ယောက်ျားပီသသော မျက်နှာကို ပိုင်ဆိုင်သူ ဖြစ်သည်။ မေးရိုးကားကား ပေါ်တွင် နှုတ်ခမ်းမွှေး၊ မုတ်စိတ်မွှေးများသည် …

“မကြောက်ပါနဲ့ သဲလေးရယ်၊ ကိုကြီးတို့က ကိုက်မစားပါဘူးကွယ်၊ ညီမလေးကို ကောင်းကောင်းကြီး ပြုစုမှာပါကွယ် ဟဲဟဲဟဲ” Read More

အစ်မကို လုံးဝမညှာနဲ့နော် မောင်လေး….

မောင်သက် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးတော့ အဘွားတို့ ရွာသွားနေခဲ့သည်။ ဒီမှာက လွတ်လပ်တယ် အဘွားတို့ကလဲ ဘာလုပ်လုပ် မဆူမဆဲ သောက်လိုက်စားလိုက် လယ်ထဲယာထဲလိုက်ကူလိုက် နေ့လည်နေ့ခင်းဆို အမျိုးတွေအသိတွေ အိမ်လည်လိုက်နဲ့ တစ်လလောက်တောင်ရှိသွားြပြီ အသိအိမ်က အမကြီးတစ်ယောက်က မသူဇာတဲ့ ဖြူဖြူဖွေး ရေဆေးငါးကြီး မြို့မှာကိုး တန်းထဲကကျောင်းသွားတက်ပြီး ဆယ် တန်း သုံးခါကျနဲ့ ရွာပြန်လာြပြီး အိမ်မှာပဲ အသုပ်ဆိုင်ဖွင့်ထားတယ် သူတို့က သာမန်လူတန်းစားပါ …

အစ်မကို လုံးဝမညှာနဲ့နော် မောင်လေး…. Read More

တစ်ချီ ပြီး တစ်ချီ မလှုပ်နိုင်တော့တဲ့ အထိ ချစ်ကြစို့…

(အခန်း ၁) ဗေဒါရီကိုင်ထားရသော ပရောဂျက်တွေက မပြီးသေး။ အချိန်မီ မပြီးနိုင်လျှင် အလုပ်ကို ထိခိုက်နိုင်သည်။ စနေ၊ တနင်္ဂနွေလဲ နားမနေနိုင်၊ ရုံးသွားရမည်။ ဒီကြားထဲ အိပ်ရာထက နောက်ကျလိုက်သေးသဖြင့့် ဗေဒါရီ ရေမိုးချိုးပြီးသည်နှင့် အလှပြင်ခုံတွင်ထိုင်ကာ ပဲများမနေနိုင်တော့။ အဝတ်ကိုလဲ သေချာရွေးမနေနိုင်။ မျက်စိထဲတွေ့ရာ အပြာနုရောင် ရင်စေ့အကျီကလေးကို ကောက်စွပ်သည်။ တန်းမှာလှမ်းထားသော ကာကီရောင် စကပ်လေးကို လှမ်းယူမည်အပြုတွင် …

တစ်ချီ ပြီး တစ်ချီ မလှုပ်နိုင်တော့တဲ့ အထိ ချစ်ကြစို့… Read More

“သိပ်ချစ်တာပဲ…. မောင်ရယ်…. လုပ်ရအောင်နော်…. မမ…မနေနိုင်တော့ဘူး…..“

ဖွံ့ထွားကားစွင့် လုံးတစ်နေသော တင်သားအစုံပေါ်သို့ သန်မာသော လက်ဖဝါးနှစ်ခုက ဘယ်ညာပေါင်ထိပ်အပေါ်နားဆီမှ ကျရောက်၍လာသည်.။ ခင်နွဲ့ရီ နောက်သို့ ပြုံးယောင်သန်းသော မျက်နှာလေးနှင့် သမင်လည်ပြန် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်..။ “ဟင့်……ကို….“ သံရှည်လေးနှင့် မူလိုက်စဉ် တင်သားအစုံပေါ်က လက်နှစ်ဖက်က ခင်နွဲ့ရီအား နောက်ကျောမှ နေ၍ သိုင်းဖက်လိုက်သည်..။ “ကိုကလည်းကွာ……..“ ခင်မောင်လွင်၏ မျက်နှာက ခင်နွဲ့ရီ၏ မျက်နှာဘေးသို့ ကပ်လိုက်ရင်း ပါးပြင်လေးတစ်ဖက်ကို အသံမထွက်အောင် …

“သိပ်ချစ်တာပဲ…. မောင်ရယ်…. လုပ်ရအောင်နော်…. မမ…မနေနိုင်တော့ဘူး…..“ Read More

သူနာပြုဆရာမလေးနဲ့ ကာလသားခေါင်း

ခင်ခင်လေးတစ်ယောက်သူနာပြုသင်တန်း ဆင်းပြီးတောရွာလေးတစ်ရွာမှတာဝန်ကျ တယ်အသက်ကငယ်ငယ်ရုပ်ရည်လေးကရှိတော့အဖြူနှင့်အနီလေးတွဲဝတ်ထားရင်ကျက်သရေရှိလုံးဝန်းပြီးတောင့်တင်းတဲ့တင်သားလေးကအိချောပိုထက်သာတယ်။အွန်း တင်ပဲရှိတယ်ထင်လားရင်လဲရှိတယ်။မြန်မာဝတ်စုံလေးနှင့်ဆိုမြင်သူတိုင်းချစ်ကြတယ်ဒါပေမယ့်ခင်ခင်လေးမှာရည်းစားသနာမရှိခဲ့ဘူးကြိုက်တဲ့သူတွေရှိပေမယ့်လည်းခင်ခင်လေးစိတ်မဝင်စားရဲဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့ခငျခငျလေးမိဘကဆငျးရဲတယျမိဘကပညာသငျပေးနတေဲ့အရှယျမှာရညျးစားသနာမြားထားခဲ့ရငျမိဘကပွောဆိုပွီးပညာဆကျသငျခှငျ့ရမှာမဟုတျလို့ပဲ။ “ကဲညီမ ညီမလေးကိုဒီရှာကလူတှနှေငျ့မိတျဆကျပေးမယျ” “ဟုတျကဲ့ရှငျ့ဆရာ” “ဒီနေ့ ခငျမြားတို့ရှာကိုအသဈရောကျလာတဲ့ သားဖှားဆရာမလေးပါ၊သူ့နာမညျကခငျခငျ လေးတဲ့ဝနထြမြးအသဈတှခပွေေးတဲ့အတှကအြဆငမြပှတောလေးတှရှေိရငဒြီရှာကရပမြိရပဖြတှကကေူညီစောငြ့ရှောကပြေးစခငွေတြယြ” “ဟုတကြဲ့ပါဆရာကှီး၊ကနွောတြို့စောငြ့ရှောကပြေးပါမယြ၊အခုတော့ဆေးပေးခနြးကဆောကနြဆေဲကာလဆိုတော့ကာဆရာမလေးကို ကနွောတြို့ရှာကသငြ့တောတြဲ့အိမတြဈအိမမြှာနရောမှာစီစဉပြးပါ့မယြ” “ဒီကိစ္စက ဥက္ကဌကြီးတို့ကိုအားကိုးရမှာပဲ” “ရပါတယ်ဆရာကြီး၊ကျနော်တို့ရွာရဲ့ကျန်းမာ ရေးနိမ့်ကျတဲ့အခြေအနေတွေတိုးတက်လာပေါင်ကျေးရွာဆေးပေးခန်းနှင့်ဝန်ထမ်းချပေးတဲ့အတွက်ဆရာကြီးတို့ကိုအထူးကျေးဇူးတင်ပါတယ်” “ကဲဒီလိုဆိုကျနော်ဥက္ကဌကြီးတို့နဲ့ကျနော့်ဝန်ထမ်းကိုစိတ်ချထားခဲ့ပါမယ်”မြို့နယ်ဆရာဝန်ကြီးပြန်သွားပြီးနောက်မှာတော့ “ဆရာမလေး ဘာမှအားမငယ်နဲ့” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” “ဆရာမလေးကို ဒေါ်ထားတို့အိမ်မှာနေရာချပေးပါ့မယ်။ဒေါ်ထားတို့အိမ်ကကျယ်လဲကျယ်တယ်ရေတွင်းနှင့်လည်းနီးတယ်။” “ဟုတ်ကဲ့ဦးသင့်တော်အောင်စီစဉ်ပေးပါ” “ဒေါ်ထားရေ ကျနော်ခင်များကိုတာဝန်ပေး လိုက်ပြီ” “အမလေးကိုရင်ရယ် ကျမကဒီလိုသမီးချောချောလေးအိမ်လာနေတာကိုပဲအရမ်းဝမ်းသာလှပါပြီ” …

သူနာပြုဆရာမလေးနဲ့ ကာလသားခေါင်း Read More

“ကျွန်မယောကျာ်း ဆုံးကတည်းက မခံရသေးဘူးရှင့်..ဖြေးဖြေးနော်…”

“စိတ်ပျက်လိုက်တာ အမေရယ်…. ရှေ့ရေးကို မတွေးချင်တော့ဘူး… သေသာ သေလိုက်ချင်တော့တယ်” “အဲ့လိုလည်း ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ သမီးရယ်.. ဘယ်သူမှတော့ ကြုံချင်ပါ့မလဲ… ဒါမယ့်လည်း ဖြစ်ချိန်တန်လို့ဖြစ်လာတော့ ရင်ဆိုင်ရမှာပေါ့” မိုးတဖွဲဖွဲကျနေသော ဇူလိုင်လ ညနေခင်း တစ်ခုတွင် အသက် ၃၆ နှစ်အရွယ် အရပ် ၅ ပေ ၄ လောက်ရှိပြီး တင်ကားရင်စွံကာ အသားအရည် ညှိညှိညက်ရှိသော မိန်းမတစ်ယောက်နှင့် …

“ကျွန်မယောကျာ်း ဆုံးကတည်းက မခံရသေးဘူးရှင့်..ဖြေးဖြေးနော်…” Read More

ဘယ်အရာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ ပြိုင်တူပြီးတဲ့ အရသာ

အင်လျားကန်ဘောင်တစ်လျောက် မိုးကခပ်ဖွဲဖွဲ ။ ထီးရောမိုးကာရော ကျွန်မမေ့ခဲ့တယ်။ ကန်ဘောင်တစ်လျောက်မိုးခိုဖို့ထိုင်ခုံလိုက်ရှာကြည့်ပေမယ့် အတွဲတွေနဲ့တင်ပြည့်နေတယ်လေ။ ဒီအတိုင်းလမ်းလျောက်လာရင်း နောက်က ကျွန်မကိုအမိုးတစ်မိုးကာစီးပေးထားတော့ နောက်လှည့်ကြည့်မိတယ်။ အတန်းဖော်သူငယ်ချင်း ရယအောင် ထီးလေးမိုးပေးထားတယ်။ သူကကျွန်မတို့မေဂျာကလေ ။ သူကကျွန်မကိုကြိုက်နေမှန်းကျွန်မသိတယ်။စာသင်ခန်းထဲမှာခိုးခိုးကြည့်နေပြီးရည်းစားစာလဲ နှစ်ခါပေးဖူးတယ်။ ” ခုလို ထီးလေးလာဆောင်းပေးလို့ကျေးဇူးနော် ကိုရယအောင်” “သူစိမ်းဆန်လိုက်တာဗျာ မဟုတ်တာ အတန်းဖော်တွေပဲ” “ဟုတ်” နှစ်ကိုယ်တူ ထီးရိပ်လေးနဲ့ဆိုပေမယ့် မိုးကသည်းနေတော့ ခေါက်ထီးလေးက …

ဘယ်အရာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ ပြိုင်တူပြီးတဲ့ အရသာ Read More

ကျားနဲ့ မထိတွေ့ရရင် ယားတတ်တဲ့ မိန်းမ

ကျမအမည်က အိချောပါ။ အသက်က နှစ်ဆယ်ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုပေမဲ့ ထန်နေတဲ့စော်လေးပါ။ ကိုမင်းမော် ခရီးထွက်သွားတာနဲ့ ကျမ ပိုလွတ်လပ်လာတယ်။ ဦးမောင်ကို ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဦးမောင်ရောက်မလာခင် အဝတ်ဗလာချွတ်ပြီး ရေးချိုးခန်းထဲရေချိုးလိုက်တယ်။ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ကျမနို့တွေကိုပွတ်သပ်နေတုန်း ဦးမောင်ရောက်လာတယ်။ ဦးမောင်နဲ့ကျမ ကိုမင်းမော် ကွယ်ရာဖောက်ပြန်နေကြတာလေ။ အခုလိုချိန်းပြီး ဖောက်ပြန်ရမယ်ဆိုတော့ အို။ ဆပ်ပြာမြုပ်နဲ့ အမွှေးဆီတွေက ကျမစောက်ဖုတ်ကို သန့်စင်ပေးနေတယ်။ ဦးမောင် ဧည့်ခန်းထဲ …

ကျားနဲ့ မထိတွေ့ရရင် ယားတတ်တဲ့ မိန်းမ Read More