ကျမ အသက် ၁၅နှစ်။ ကျမတို့ရွာကို ရန်ကုန်မှာရှိတဲ့ အမေ့အမျိုးတွေ အလည်လာကြတယ်။ ကျမ တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးတဲ့ အမျိုးတွေပါ။ အမျိုးရှိတယ် ဆိုလို့သာ သိရတာ မြင်လည်း မမြင်ဖူးကြပေပဲကိုး။ အမျိုးတွေ ၅ယောက်လောက် လာလည်ကြတာ အဲ့ထဲမှာ အမေ့မောင် နှစ်ဝမ်းကွဲ ၂ယောက်ရယ်၊ အဖိုးလေးနဲ့ သူ့မိန်းမ၊ ကျမ အဖိုးလေး ၁ယောက်ရယ် ကျမတို့ ကျောင်းပိတ်နွေရာသီရက်တွေဆိုတော့ …
အပျိုဖော်ဝင်စ ယွမှယွ Read More
ဒီနေ့လည်း အောင်မိုးခြိမ့် သူ့ရုံးခန်းကို စောစောစီးစီး ရောက်နေတယ် ။ သူ့ထက် စောတာက သူ့တပည့် သိန်းအုပ်ကျော် ။ သူ့ကား ထိုးဆိုက်လိုက်တာနဲ့ သိန်းအုပ်ကျော် ကားဆီကို ပြေးလာတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လက်ဆွဲအိတ်အပြားလေးကို သိန်းအုပ်ကျော်က လှမ်းယူလိုက်တဲ့အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်က “ ဒီနေ့ ရှိုင်းတို့အမှု ရုံးချိန်း ရှိတယ် မဟုတ်လား…. တပည့်…” လို့ …
မျှော့ပါတဲ့ မိန်းကလေး Read More
မြတ်နိုး၊ သူမက ကျွန်တော်တို့ ရပ်ကွက်ထဲက နာမည်ကြီးကောင်မလေး တစ်ယောက်ပါ။ အရမ်းလှပြီး ဇယားလိုလို ဘာလိုလို အသံထွက်ပြီး နာမည်ကြီးနေတာပါ။ သူမက စတိုင်မိုက်မိုက်နဲ့ အတော်ကို လန်းတဲ့ လှတဲ့အထဲမှာ ပါပါတယ်။ သူမ ဘယ်ကနေ ဘယ်လို အဲ့လို ဖြစ်သွားလဲဆိုတာကတော့ အရိပ်အမြွက်ပဲ သိတယ်။ စိတ်တော့ မကောင်းစရာပဲ။ ဆင်းရဲတာလည်း ပါတာပေါ့လေ။ သူ့အကြောင်းက ဒီလိုပါ။ …
အရိုင်းပန်းလေးရဲ့ ကံကြမ္မာ Read More
သွယ်သွယ်မိုးယုသည် ဆရာထန်ဆိုတဲ့ အကြားအမြင်ပေါက်ပြီး ယတြာကောင်းသည်ဆိုတဲ့ ဆရာတစ်ယောက်ဆီကို သွားပြီး အစီအမံတွေ လုပ်နေသည် ဆိုတာကို ကျော်ကျော်ဘို သိသွားသည် ။ ရဲမှူးကို မသေချာဘဲ သူ သတင်းမပို့သေး ။ ရဲမှူးက ဘာထူးလဲ ခဏခဏ မေးနေသည် ။ သူက ကျနော် စုံစမ်းဆဲပါ ဆရာ လို့ဘဲ ပြောထားသည် ။ သွယ်သွယ်မိုးယု …
မြန်ဆန်တဲ့ ဆရာထန် နဲ့ မော်ဒယ်မလေး Read More
မီးရဲ့နာမည်က ဆုမြတ်။ အသက်ကတော့ ၂၃နှစ်။ မန်နေဂျာလက်ထောက်။ မီးက နယ်ကပါ။ ရေကြည်ရာမြက်နုဆိုသလို အလုပ်ကိုင် ပေါများရာ ရန်ကုန်ရွေမြို့တော်ကြီးဆီသို့ တက်လှမ်းရာ ကိုကြီးနဲ့ ဆုံရတာ။ ကိုကြီးက မီးရဲ့အထက်လူကြီး မန်နေဂျာ။ ကိုကြီးလို့သာ ခေါ်တာပါ။ ခုဆို ကိုကြီးအသက်က ၄၀ ပြည့်ပြီ။ ချစ်လွန်းလို့ ကိုကြီးလို့ခေါ်တာ။ ကိုကြီး နာမည်က စိုးမိုးအောင် လူအေးလို့ပြောရင် မမှားဘူး။ …
” ကိုကြီးရယ်..အရမ်းဖြစ်နေလို့..လုပ်ပေးပါ “ Read More
သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူထံမှ ဖုန်းဖြင့် ကူးယူထားသော အပြာကားများကို မင်းသွေးတစ်ယောက် နားကြပ်တပ်ကာ ဆေးလိပ်ဖွာရင်း ကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်ကာ အိမ်ခန်းနံရံကို မှီပြီး ထိုင်လိုက်သည်။ မိန်းမဖြစ်သူ ချောအိကတော့ အခန်းထဲတွင် အိပ်မောကျ နေလေသည်။ နွေ ရာသီမို့ အိုက်စပ်စပ် ဖြစ်နေသည်။ မင်းသွေး အပြာကားများကို စတင် ကြည့်ရှုနေရင်း ဇာတ်ဝင်ခန်း တချို့ကြောင့် အမည်မသိသော ခံစားမှုများ …
ဆန်းကြယ်လှတဲ့ ကပ်ကိုးဘဝ Read More
“အမ လေး … အအ … နာလိုက် တာ …ဟင့် … တော်ပါ တော့” နွေးလေ နာလွန်းလို့ တောင်ပန်ရင်း မျက်ရည်တွေပါ စီးကျလာသည်။ “အင့် … အင့် … ခဏလေး အောင့်ခံလိုက်.. အရမ်း ကောင်းလာတော့မှာ” ”အား… အ… အ … ကွဲပြီ… နွေးဟာလေး …
ရှောင်မရတဲ့ အထိအတွေ့ကို စွဲလန်းသွားတဲ့ နွေး Read More
ကျမငယ်ငယ်လေးထဲက မိဘတွေ ဆုံးသွားလို့ အဒေါ်နဲ့ ရင်းနီးတဲ့ ရန်ကုန်က ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုတစ်ခုက မွေးစားထားလို့ ရန်ကုန်ရောက်နေတာ။ မွေးစားတယ် ဆိုပေမယ့် တကယ့်မိသားစုလိုဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲက ပြုစု စောင့်ရှောက်လာကြတာပါ။ ဘဝမှာ ဘာမှ လိုလေသေးမရှိဘူး မွေးစားအကိုဆိုလဲ ကျမကို ညီမလေး အရင်းလိုကို ချစ်တာ အမှားတစ်ခုကို မလုပ်မိခင်အထိပေါ့။ အဲဒီနောက်တော့ ငါးရာနှစ်ဆယ့်ရှစ်ကနေ ထောင့်ငါးရာ ဖြစ်လာရတာပေါ့ရှင်။ …
ပြန်ထုတ်ပေးပါ ကိုကိုရယ် Read More
“ဖြန်းးး… လွှတ်စမ်း ရသ… နင် ငါ့ကို ခုလွှတ်” ထူပူသွားတဲ့ ဘယ်ဘက်ပါးကြောင့် မမနဲ့ လူချင်းခွာပြီး ကျနော် အမြတ်တနိုးကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ မျက်နှာလေးကို ငေးရင်း။ “နင် ငါ့ကို ဒီနေရာကို ချိန်းတာ…. ငါ့ကိုဖက်ပြီး ငါ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းဖို့လား… နင့်ရဲ့ အရေးတကြီး ကိစ္စရှိတယ်ဆိုတာ ဒါလား” “မဟုတ်ဘူး မမ… မမနဲ့ သန့်စင်ဆိုတဲ့ လူကြီး …
မမရဲ့ ပန်းဦးကို ခြွေခွင့်ရလိုက်ပေမယ့်.. Read More
Revlon နုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေးအား အပီး သတ် ဆိုးပြီး နောက် မှန်တင်ခုံပေါ် ပြန်ချလိုက်သည် ။ ခပ်ထူထူ နုတ်ခမ်းလေးမှာ နုတ်ခမ်း နီရဲရဲ လေး နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထင်မိသည်။ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်း မျက်နှာလေး နှင့် ထူထူ ထဲထဲ နုတ် ခမ်းလေး မှာ အနီရဲရဲ လေး ဖြင့်လိုက်ဖက်လွန်းနေသည်။ …
မိုးဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့ဘူး Read More