သူ့နာမည်က ဝေယံ၊ မကြာသေးမီက အီးမေဂျာနဲ့ ဘွဲ့ရခဲ့သည်။ ကျောင်းပြီးတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဝေလေလေဖြစ်နေသည်။ မိသားစုကလည်း အရမ်းချောင်ချောင်လည်ထဲက မဟုတ်။ ဖခင်မှာ အစိုးရ သာမာန်စာရေး အဆင့်လောက်နဲ့ အငြိမ်းစားယူထားသည်။ အမေကတော့ ဘာအလုပ်မှ မလုပ်ဖူးပေ။ မိသားစု သုံးယောက်တည်းရှိသဖြင့် အဖေ့လစာနှင့် ဖူလုံသည်။ အခု အဖေက အငြိမ်းစားယူထားတော့ အဖေ့ပင်စင်လစာနဲ့ မလောက်ငတော့ပေ။ မိသားစု စားဝတ်နေရေးက …
အနေနီးတော့ မှားမိသွားတဲ့ ရုံးဝန်ထမ်းနဲ့ ဘောစိ မမ Read More
ကျမနာမည်က ထားထားကြည်ပါ။ ရင်အုံကြီးကြီး ၊ တင်သားထွားထွား နဲ့ မြင်ရတဲ့သူ ဘဝင်ဆူသွားရစေတဲ့ ကိုယ် လုံးပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူပါ။ ကျမအသားအရည်က ဖြူဝင်းစိုပြည်သလို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း ခပ်တောင့်တောင့်ပါ။ သူများတွေက ပြောကြတာက ကျမကိုယ်ခန္ဓာက ဆူဖြိုးကျစ်လစ်လို့ ဖုထစ်မို့မောက်နေရမယ့် နေရာတွေက ဖုထစ်မို့မောက်လို့ မယ်ဝင်ပြိုင်ရင် ပထမရလောက်တယ်တဲ့။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားက ပြောရရင်တော့ အရပ်က ၅ပေ ၄လက်မ ရင်က …
အဖြုတ်ကြမ်းတဲ့ လူပျိုကြီး Read More
တောင်ဒဂုံမြို့ရဲ့ မြို့သစ်ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့။ အသက်က ၂၀နှစ်၊ အဖေကတော့မရှိတော့ဘူး။ အမေက နောင်ရေး စိတ်အေးရအောင်လို့ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာ အလုပ်အပ်ပေးထားတာ။ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလတစ်ခုထဲကို ရောက်ရှိခဲ့ပါပြီ။ ဆင်းရဲခဲ့တဲ့ ဒဏ်ကို ဆက်ပြီး မခံစားချင်တာကြောင့် ပညာကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ စိတ်ပါပါသင်လိုက်တော့ တော်တော်လေးကို ခရီးရောက်ပြီး အင်ဂျင်အပေါ်ပိုင်းတောင် ကိုင်နိုင်တဲ့ အဆင့်ရောက်ရှိခဲ့ပြီလေ။ ကျွန်တော့်အကြောင်း …
မုဆိုးမလေး မမနန်း Read More
ဦးလေး ဦးလေးရေ ဘယ်သူလည်း အော်ခေါ်နေတာ ရှိတယ်ဟေ့။ အတွေးတွေပျက်လို့ အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းကြည့်လိုက်တော့.. ငါ့တူ ဖိုးကျော် လာလေကွာ ဖိုးကျော်ဆိုတာ ကျနော်တစ်ဝမ်းကွဲတူ မိဘတွေတော့မရှိကြတော့ဘူး။ ဖိုးကျော်က ဓါတ်ပုံပညာသင်ယူပြီး နယ်စုံ သွားနေတဲ့သူတစ်ယောက်ပါ။ ဖိုကျော် ဘေးနားမှရပ်နေတဲ့ ကောင်မလေးကို ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းငုံနေရှာတယ်။ တော်တော်လှပြီး အချိုးအစားကလန်းပြီး ချစ်စရာတော်တော်ကောင်းတယ်။ ဖိုးကျော် သူကဘယ်သူလည်း? သူက ပပ …
ရင်ထဲ တစ်မျိုးကြီးပဲ ဦးဦးရယ် Read More
“သူရရေ…. ဦးလေးဦးအောင်လှက အိမ်လာခဲ့ပါဦးတဲ့” လိမ္မော်ခြင်းတွေကို တဲဆီသယ်ပို့နေတဲ့ နေရာမှာ ကြီးကြပ်နေတဲ့ ကျနော်။ ရွာထဲကပြန်လာတဲ့ ရဲကို ရဲ့ စကားသံကြောင့် “ဟာကွာ ဒီမှာ ကားတင်ဖို့ ခြင်းမပြည့်ရသေးတဲ့ကြားထဲ။ ရဲကို ဘာအတွက်တဲ့လဲ” “အာ့တော့ မသိဘူးကွ။ ဒါပေမဲ့ မြို့ကဧည့်သည်တွေတော့ ရောက်နေတာတွေ့တယ်။ ဪ နောက်ပြီး မှာလိုက်သေးတယ်။ ခေါင်သီးလဲ ယူလာပေးဦးတဲ့” ခေါင်သီးဆိုတာက လိမ္မော်သီးထဲမှာ …
မကြောက်ပါနဲ့..ကိုကြီး မနာအောင် လုပ်ပေးမယ် Read More
အိပ်ယာကနိုးတာနဲ့ စံပယ်ပန်းရနံ့တွေက မွှေးလွန်းလှသည်။ မေမေဘုရားပန်းတင်ထားတာပဲ ဖြစ်မည်။ မေမေရဲ့ ဘုရားရှိခိုးသံကိုလည်း ကြားနေရသည်။ ဒါပေမယ့် မေသင်း မထချင်သေး။ ဆတ်အိပ်နေချင်သေးသည်။ မိုးအေးအေးနဲ့အိပ်ယာထဲ ကွေးနေချင်သေးသည်။ ဟဲ့ မေသင်း မထသေးဘူးလား။ ဒီကလေးမ ကျောင်းနောက်ကျတော့မှာပဲ´ဟု မေမေလှမ်းပြောမှ အိပ်ယာကလူလဲထပြီး အခန်းအပြင် ထွက်လိုက်သည်။ မေမေက မေသင်းကို ပြူးကြည့်နေသည်။ ပြီးတော့ “ဟာ ဒီဟာမ ကိုယ့်ဟာကိုယ်လည်းပြန်ကြည့်ဦး”။ …
” ထိုင်ချလိုက် သမီး…ဖြည်းဖြည်းလေး “ Read More
ကျနော့ နံမည်က နေလင်း၊ အဖေက ကျနော်၅နှစ်သားကတည်းက ဆုံးသွားလို့ အမေတစ်ခုသားတစ်ခုပေါ့ဗျာ။ မိခင်မုဆိုးမကြီးကပဲ ကျနော်၈တန်းရောက်အောင် ကျောင်းထားပေးခဲ့ပါတယ်။ ကျနော် ၈တန်းဖြေပီးတာနဲ့ မိခင်က ရပ်ကွက်ဈေးမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းပြီး ရှာကျွေးနေတာ မကြည့်ရက်တာနဲ့ ကျောင်းထွက်ပြီး ရပ်ကွက်ထဲက ပန်းရံဆရာတစ်ယောက်ဆီမှာ အလုပ်သင်နဲ့ ဝင်လုပ်ခဲ့တာ ခုဆို သံလျက်ကိုင်အဆင့်ကို ရောက်နေပါပြီ။ အတွေးထဲ နစ်မြောနေတုန်း “သားနေလင်း”..”ဗျာ အမေ ဘာပြောမလို့လည်း …
ဖဲကြွေးဆပ်ဖို့ အနစ်နာ ခံလိုက်ရတဲ့ ကျွန်မဘဝ Read More
နွေရာသီပူအိုက်သော ကာလမို့ ထင်ပါရဲ့……။ ခင်မြင့်ဟာ ဘောလီအင်္ကျီလေးသာ ဝတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေ၏။ အိုက်စပ်ပူလောင်နေသဖြင့် လူးလွန့်ရင်းနှင့် ခါးကထမီဟာလည်း ပေါင်ရင်းထိကို လန်တက်နေသည်။ သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့ မိမိကိုယ်သည် ခင်မြင့်၏ ကုတင်ဘေးတွင် မတ်တပ်ရပ်လျှက်သား ရှိနေသည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ လူပျိုသိုးလေးတစ်ယောက်နှယ် ရင်တစ်ခုလုံး တုန်ရီနေသလို ဒူးများကလည်း မနိုင်ချင်အောင် ဖြစ်လာသည်။ ညွတ်ခွေကျလာသဖြင့် ကုတင်ကို အားပြုလိုက်မိ၏။ သိမ့်ကနဲ …
အခုည ဖြစ်တဲ့ကိစ္စ လူမသိပါစေနဲ့ Read More
““ အိုး ”” ဆက်ခနဲ ရုန်းပြီး ထွက်ပြေးမလို လုပ်တဲ့ ချိုချိုရဲ့ ခါးသိမ်ကလေးကို လှမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ရှင်မတောင် သနပ်ခါးနံ့သင်းနေတဲ့ ပါးနှစ်ဘက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်မွှေးပစ်လိုက်တယ် ထိတ်လန့်ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခပ်းလေးကို ငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ တစ်ခါတည်း ကော့တက်ပြီး လက်ထဲက စာအုပ်ပါလွှတ်ချလိုက်ပါတယ် တစ်ခါမှ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ အပျိုစင်လေးပဲ။ ကျွန်တော်လွှတ်ချလိုက်တဲ့ ခြင်းတောင်းဟာ တစ်လိမ့်လိမ့်နဲ့ …
ပန်းဦးဆွတ်လိုက်တဲ့ လူလည်ကြီး Read More
ထင်အောင်ကျော် လုပ်တာတွေကို ပြန်သတိရပြီး မျက်စိပိတ်ထားရင်း ဖိဖိ ပွတ်နေမိသည် ။ တင်းမာပြီး ထောင်ထနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း သူတို့ကို ချေပေး ပွတ်ပေးစေချင်နေကြ ပြီ ။ လက်တဖက်နဲ့ အဖုတ်ကို ကလိ..ကျန်တဲ့လက်တဖက်နဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်လိုက် လက်ညှိုးနဲ့ လက်မ သုံးပြီး ချေပေးလိုက် လုပ်မိရပြီ ။ နှုတ်ခမ်းသား ထူထူတွေ က …
နောက်မီးလင်းတဲ့ အရာရှိကတော် Read More