အထက်တန်းအောင်ပီးစကာလပေါ့။ ကျနော့်ဇတ်လမ်းစတာက။ငယ်ငယ်ကထဲက သင်လိုက်ရတဲ့တူရိယာတွေစုံနေတာပဲ.. တယော၊ဟာမိုနီကာ၊ဂစ်တာ စုံနေတာပဲ။ တအားဝါသနာကြီးတဲ့ကလေးလို.တော့မထင်နဲ.နော်။ ကျနော့်ဖေဖေကတောမြို.လေးမှာလူပျိုဘဝကတော်တော်လေးနာမည်ကြီးတဲ့ဂစ်တာသမား၊မေမေက ဘုရားကျောင်းကတယောဆရာမလေးဖြစ်ခဲ့ဖူးတော့ကျနော့်ခမျာလူမှန်းသိတတ် စကတည်းကမိဘတွေရဲ.အတင်းအကျပ်သင်ကြားမှုအောက်မှာကစားချိန်တောင်မရှိခဲ့ဖူးဗျ။ သူများတွေကျောင်းဆင်းလာလို.ဘောလုံးကန်ကြ၊စွန်လွှတ်ကြ၊ကစားကြပီဆိုကျနော့်မှာမျက်ရည် နဲ.မျက်ခွက်။ အိမ်ကမြို.ရဲ.ဘောလူံးကွင်းနဲ.မျက်နာချင်းဆိုင်ဆိုတော့ပြူတင်းပေါက်ကနေတခြားကလေးတွေဆော့နေတာကိုငေးကြည့်ပီး ပဲပင်ပေါက်နုတ်စ်တွေဖတ် ဝမ်းအန်တူးအန် ဘာညာ ဆိုပီးတိုင်မင်ရေနေခဲ့ရတဲ့ဘဝပေါ့။ လူပျိုပေါက်ဖြစ်လာတော့ထိုက်သင့်သလောက်တီးတတ်ခတ်တတ်လာတယ်။ ဟာမိုနီကာမှာဆရာတဆူပေါ့လေ(ဟီးကြွားတာနော်) ၊ ဂစ်တာမှာလည်းတော်တော်လေးဟုတ်လာတာပေါ့လေ (Eric Clapton: လောက်တော့မကျွမ်းဘူးပေါ့ တောမြို.လေးမှာနာမည်ကြီးတဲ့တောကျော်ပေါ့လေ) ၊ တယောလား?? အမှန်တိုင်းပြောရရင်နှစ်တွေအကြာကြီး ဒုက္ခခံလိုက်ရတာပဲရှိတယ်ခုထိ မရပါဘူးဗျာ။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း …
ကျွန်တော့်ရဲ့ ပီယာနို ဆရာမလေး Read More