သက်ထား သူမ လုပ်ချင်တာတွေ အားလုံး လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ နေစိုးအောင် ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ ငြိနေတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းလဲကြားရော မခံချိမခံသာဖြစ်ပြီး နေစိုးအောင်ကို ဖုန်းဆက် ရန်တွေ့ခဲ့သည်။ သူ့အထက်အရာရှိ မြို့နယ်မှူးကိုလဲ ဖုန်းဆက်တိုင်လိုက်သည်။ သူ့ကို မန်းလေးကို ပြန်ပြောင်းပေးဖို့ တောင်းပန်သည်။ သက်ထားကို နေစိုးအောင်နဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ ထမင်းဆိုင်က ကောင်မလေးရဲ့ အဒေါ်ကိုယ်တိုင် ဖုန်းဆက် အကြောင်းကြားခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ “ကိုယ့်လင် …
သူဌေးမကြီး မမထား Read More
“အိသူ” “ရှင်” တစိမ့်စိမ့်တိုက်ခတ်နေသော လေနုစိမ်းလေးက ဗြုန်းကနဲအတင်းတိုးဝှေ့ကာ တိုက်ခတ်လိုက်သဖြင့် တ လှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသော သစ်ရွက်သစ်ခက်လေးများက ရုတ်ရက် ယိမ်းနွဲ့ယမ်းခါကာ တရှဲရှဲမြည်သံနှင့်အတူ လှုပ်ရှားသွားကြပြီး သူ တို့နှစ်ဦး၏ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုတို့သည်လည်း ရင်ထဲအထိ အေးစိမ့်စွာ ခံစားလိုက်ရသည်။ “ပြောလေ မောင်” “အိသူ ဘာလို့မောင့်ကို ချစ်တာလဲဟင်” “မောင်မုန်းတဲ့နေ့ဟာ အိသူသေတဲ့နေ့ဆိုတာ အိသူပြောရဲတယ် မောင်” လင်းထိုက် …
မောင့်ထက်ကြီးတဲ့ ဦး Read More
ပပက ခုမှကျောင်းပြီးကာစ အလုပ်သင်ဆရာဝန်မလေး..နာမည်အရင်းက ပပသွင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် အများက ပပဟုပဲ ခေါ်ကြသည်။ အမေဖြစ်သူ မုဆိုးမ ဒေါ်အေးကြိုင်နှင့်အတူ ညီမငယ်နှစ်ယောက်ဖြစ်သူ ဝင်းဝင်းနဲ့ လင်းလင်းတို့ မိန်းမသား လေးယောက်သာရှိသည်။ ဒေါ်အေးကြိင်က မုဆိုးမဆိုပေမယ့် လင်ယောက်ျားမဆုံးခင်ကချန်ခဲ့သော စည်းစိမ်များကို အရင်းနှီးပြုပြီး စိန်ရွှေရတနာဆိုင်ဖွင့်ထားသဖြင့် နောက်အိမ်ထောင်မပြုဘဲ သမီးသုံးယောက်စလုံးကို တင့်တောင့်တင့်တယ်ထားနိုင်သည်။ ဒေါ်အေးကြိုင်က အရွယ်တင်သလို လှလည်းလှသည်။ အားကစားလိုက်စားတော့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က …
အပျိုဖြစ်စ ပပ နှင့် ကြောင်ဖားကြီး Read More
မင်းအောင်နှင့် မဝင်းကြည်တို့က ရပ်ဆွေရပ်မျိုးဟု ပြောရမည့် တစ်ရွာတည်းသားတွေဖြစ်သည်။ ရွာမှာနေစဉ်ထဲက ခြံခြင်းကပ် အိပ်ချင်းကပ်လျက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်ဖြစ်သည်။ မဝင်းကြည်က လွန်ခဲ့သော ၄နှစ်ခန့်ကထဲက ကိုရွှေတင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ မြို့သို့ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သည်။ ရွာမှာကအလယ်တန်းကျောင်းသာ ရှိသည်။ အထက်တန်းကျောင်းမရှိသဖြင့် ၈တန်းအောင်ပြီး ကျောင်းဆက်တတ်မည့်ကျောင်းသားကျောင်းသူတိုင်း မြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်။ မြို့တွင်လည်း နီးစပ်ရာဆွေမျိုးမိတ်ဆွေများ၏ နေအိမ်တွင်အတူနေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်ဖြစ်သည်။ ိုထို့ကြောင့်ပင် မင်းအောင်တစ်ယောက် ၈တန်းအောင်ပြီး ၉တန်းတွင်ကျောင်းဆက်တက်ရန်အတွက် …
သိပ်အနိုင်ကျင့်တဲ့ ကောင်ဆိုးလေး Read More
နေဇော် တစ်ယောက် အလုပ်တာဝန် ပြီးပြီမို့ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ်။ လေးရက်လုံးလုံး မိမိ အထက်လူကြီးနဲ့ ခရီးစဉ်တလျှောက် ပါသွားခဲ့တာ အခု မနက်ပိုင်း ပြန်ရောက်ခဲ့တာမို့ နေ့လည်ပိုင်း ရုံးပြန်မတက်ချင်တော့သလို မိမိ အထက်လူကြီးမှလည်း ပြန်နားပါတော့ ဆိုတာနဲ့ အိမ်ကို တန်းပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့တံခါး ပိတ်ထားတာနဲ့ တံခါးခေါက်လိုက်ပီး စောင့်နေလိုက်တာ ခနနေတော့ နေဇော်ရဲ့ခယ်မ ဝါဆို …
အပျိုစင်လေး ဝါဆို Read More
“မေလေး” “ရှင့်” “မောင်တို့လက်ထပ်ရအောင်၊ မောင်အလုပ်ရပြီ” “မောင်ဖေဖေနှင့်မေမေကိုပြောလေ” “အေးပါကွာ ယောက္ခမကြီးတွေက သလောတူပြီးသားပါ”။ မေလေးမှာ အသားဖြူပြီး အရပ်ငါးပေလေးလက်မလောက်ရှိပြီး လှပသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရှိပါတယ်။ မျက်နာချိုပြီး ဝင်းပဖြူစင်တဲ့ အသားအရေရှိတယ်။ မြန်မာဝတ်စုံလို ကိုယ်လုံးပေါ်လွှင်စေသော အဝတ်အစားဝတ်ပါက မြင်သူတိုင်း နှစ်ခါလောက် ပြန်ငဲ့ကြည့်ရတဲ့ သူမျိုးဖြစ်ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်စာအဓိကနှင့် ဘွဲ့ရခဲ့တယ်။ ကိုမင်းသူနှင့် တက္ကသိုလ်ကတည်းက ချစ်ခဲ့ရပြီး ကိုယ်မင်းသူ အလုပ်ရရင် …
ခွင့်လွှတ်ပါ ယောက်ျားရေ Read More
ကျနော်တို့ မိသားစုက မြောက်ဒဂုံ သစ်တောရပ်ကွက်မှာ နေပါတယ်။ ကျနော်တို့အိမ်က လုံးချင်း တိုက်အိမ်လေးပါ။ ပေ၄၀ ၆၀မြေကွက်ပေါ်မှာ ဆောက်ထားတာဆိုတော့ တော်တော်လေးလည်း ကျယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူက သိပ်မရှိ ဘူးဗျ။ ကျနော့အဖေရယ်၊ အမေ ရယ်၊ ကျနော်ရယ်၊ နောက် ကျနော့အမေရဲ့ တပည့် မသူရယ်၊ နောက် ထမင်းချက်အဒေါ်ကြီး ဒေါ်လုံးရယ် စုစုပေါင်းမှ ၅ယောက် …
ကျွန်တော့် ဘာဂျာကို ကြွေနေတဲ့ မမ Read More
“ ဖြန်း …. ဖြန်း … ဖြန်း …” ဒီနေ့ … နှင်းမေလွင် ကံမကောင်းပါ။ ဆရာမ အတန်တန်မှာလိုက်သည့် အိမ်စာ ယူမလာ၍ ကောင်းကောင်း ဆော်ပလော်တီး ခံလိုက်ရသည်။ အင်္ဂလိပ်စာဆရာမ ဒေါ်ခင်စန္ဒာက ထားဝယ်ကြိမ်ဖြင့် နှင်းမေလွင့်တင်ပါးကို အရှိုးထွက်လာအောင်ကို သေသေချာချာ တွယ်ထဲ့လိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဆရာမ ဒေါ်ခင်စန္ဒာက သူ့ကိုကြည့်မရဟု နှင်းမေလွင် …
ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေးနဲ့ မာမွတ်တို့ ဇာတ်လမ်း Read More
ကျတော် ၁၀ တန်းအောင်၊ ကောလိပ်တစ်ခုမှာ ကျောင်း လာတက်ရတယ်။ နယ်ကဆိုတော့ အဆောင်ငှါးနေရတာပေါ့။ ငွေကြေးမတက်နိုင်တော့ ကျူရှင်မယူနိူင်ဘူးလေ။ ပထမနှစ်ကတော့ အဆင်ပြေချောမွေ့စွာ အောင်မြင်တယ်။ ဒုတိယနှစ်ကျတော့ မရတော့ဘူး။ ကျောင်းမှာလည်း စာတွေသေချာ သင်သလို စာမေးတာတွေလည်း လုပ်လာတယ်။ ကျတော်က စာမရတာများတယ်။ မေးတိုင်းမရတော့ တနေ့မှာ အင်္ဂလိပ်စာပြတဲ့ ဆရာမက နှစ်ပြားမတန်အောင် ဆူပါလေရော။ မျက်နှာတောင်မဖော်ရဲဘူး။ ပြောလိုက်တာဗျာ …
မင်းမင်းရဲ့ ကျူတာဆရာမလေး Read More
ကျွန်တော့်နာမည်က အောင်သူ။ ကျွန်တော် ငယ်ငယ်ထဲက အရမ်းခင်တဲ့ကောင်တစ်ကောင်ရှိတယ်။ ခင်ဗျားတို့မှာလည်းရှိမှာပဲ။ ဒီကောင့်ကို အကုန်လုံးက လေအိုးလို့ ခေါ်ကြတာ။ လေအရမ်းပေါတဲ့ကောင်။ နာမည်အရင်းက မင်းခေါင်တဲ့။ အဲ့နာမည် ဘယ်သူမှ မခေါ်ကြပါဘူးဗျာ။ လေအိုးနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့စသိတော့ ၄တန်းဗျ။ ကလေးဘ၀ ကျောင်းမှာ ဘောလုံးကန်ရင်း သိတာ။ ငယ်ငယ်ထဲက ကျွန်တော်က လူလည်ကျတာ။ ဒီကောင်တွေအမြဲ ရှေ့တန်းတို့ နောက်တန်းတို့လုနေရင် ဂိုးဖမ်းရင် …
အရမ်း ရွပိုးထိုးတဲ့ ကောင်မလေး Read More