ကြောင်ခံတွင်းပျက်နဲ့ ဇရက်တောင်ပံကျိုး

ပြုံးမောင်မောင်တို့ လင်မယား မြန်မာပြည် အထက်ပိုင်းက အစိုးရသတ္ထုတွင်းတစ်ခုမှာ တာဝန်ကျနေသည်မှာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုနီးပါး ကြာမြင့်နေပြီဖြစ်သည်။ ပြုံမောင်မောင်၏ မိန်းမမှာ နန်းလိုင်ခမ်းလို့ခေါ်ပြီး အသားဖြူဖြူ ပိန်ပိန်ပါးပါးနှင့် အရပ်မနိမ့်မမြင့်ဖြစ်သည်။ လားရှိုးဇာတိဖြစ်ကာ ရှမ်းမလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ပြုံးမောင်မောင်မှာ ဂင်တိုတို ဗလတောင့်တောင့်နဲ့ ကျန်းမားရေးကောင်းသူဖြစ်လို့ ယောက်ျားသဘာဝ ဟိုစိတ်ကလည်း အရမ်းများရာ ကျန်းမာရေး သိပ်မကောင်းတဲ့ ပိန်ပိန်သေးသေး သူ့မိန်းမနဲ့ အားမရဖြစ်နေတာ ကြာပြီ။ ဒီကြားထဲ ကုလား ကိုလတ်ပြသော ဗွီဒီယိုရုံတွင် ညည့်နက်ပိုင်းတွင်ပြသော အောကားကလည်း ကြည့်လိုက်သေးရာ နေမြင့်လေ အရူးရင့်လေ ဖြစ်နေလေသည်။

မိန်းမဖြစ်သူက ကျန်းမားရေး သိပ်မကောင်းလှသဖြင့် စိတ်ကျေနပ်မှုမရတာ ကြာနေပြီဖြစ်သော ကံကောင်းတာလား ကံဆိုးတာလား၊ သူတို့နေထိုင်ရာ သုံးခန်းတွဲလိုင်းခန်းလေးကို ဝန်ထမ်းအသစ် လင်မယားနှစ်ယောက် ရောက်လာသည်။ ယောက်ျားမှာ ဆီဘောက်ဆာ ကားမောင်းသူ သန်းဇော်ဖြစ်ပြီး အရပ်ပုပုနဲ့ ရှူနာရှိုက်ကုန်းဖြစ်သလို မိန်းမဖြစ်သူ၏အမည်မှာ လဲ့လဲ့ဝင်ဖြစ်သည်။ သူမသည် ယောက်ျားနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် ညိုညိုထွားထွား ဒေါင်ကောင်းကောင်းနဲ့ ဆံပင်ကလည်း ရှည်သည်။

သူ့အရပ်နှင့် သူ့ဆံပင် အတော်လိုက်ဖက် ကြည့်ကောင်းလှသည်။ ဖင်ကြီးကလည်း ဝိုင်းပြီး နောက်ကိုကော့နေသလို နို့ကြီးများကလည်း အယ်ထွက်နေသည်။ သူ့ယောက်ျား သန်းဇော်က ဒီဂျောကြီးကို မဖြိုနိုင်ဘူးထင်သည်။ မကြာခင်မှာပဲ ယောက်ျားက အားရအောင် မလုပ်ပေးနိုင်သော လဲ့လဲ့ဝင်းနှင့် မိန်းမက အားရအောင် မပေးနိုင်သော ပြုံးမောင်မောင် ငြိ‌ကြတော့သည်။ လဲ့လဲ့ဝင်းယောက်ျား ကားထွက်လျှင် သုံးလေးရက်ကြာတတ်ရာ သူမယောက်ျား မရှိတုန်း အမြဲလိုလို ခိုးလိုးဖြစ်ကြသည်။

လဲ့လဲ့ဝင်းမှာ ပြုံးမောင်မောင်ကို စွဲလမ်းနေရသည့် အကြောင်းက စောက်ဖုတ်ယက် ကျွမ်းကျင်မှုလဲ တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်သည်။ သန်းဇော်မပေးသော စောက်ဖုတ်ယက်ပေးချင်းကို ပြုံးမောင်မောင်က ကောင်းကောင်း အသုံးချကာ လဲ့လဲ့ဝင်း၏ ကာမခလုတ်ကို ဖွင့်တော့သည်။ လဲ့လဲ့ဝင်းကတော့ အိပ့်ယာခင်းများကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြုံးမောင်မောင်အား ကော့ကောပေးနေသည်။ ပြုံးမောင်မောင်ကလဲ လဲ့လဲ့ဝင်းခါးကို ကိုင်ကာ စောက်စိလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ကလော်ကာ ယက်ပေးနေသည်။ အား…………. ဟင်း…………. အား…………… ဟင်း…………. ပြွတ်……….. ပြွတ်…………. ပြွတ်………… ပြွတ်……….. လဲ့လဲ့ဝင်း စောက်ဖုတ်လေးမှာ ကြွက်နားရွက် ကလေးများပင် သိပ်မဖြစ်သေးဘဲ ဖောင်းကြွကာ ပြုံးမောင်မောင်ကို ဆွဲဆောင်နေသည်။

ပြုံးမောင်မောင်က လဲ့လဲ့ဝင်းရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကားလိုက်ပြီး လဲ့လဲ့ဝင်းစောက်စိလေးအား အားနှင့်စုပ်ကာ လျှာနဲ့ဖိယက်ပေးလိုက်သည်။ လဲ့လဲ့ဝင်းက ဒီတစ်ခါတွင်တော့ တွန့်တွန့်လူးကာ အော်ညည်းလိုက်ရတော့သည်။ အဲ့ဒီနောက် ပြုံးမောင်မောင်က “ထ လဲ့လဲ့ဝင်း ငါတို့ အပြင်သွားရအောင်” လဲ့လဲ့ဝင်းမှာ မျက်နာလေးရဲကာ ကာမစိတ်များ တက်နေသည်။ လဲ့လဲ့ဝင်းက လောကကြီးကို ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ လဲ့လဲ့ဝင်းခိုင်းသည့်အတိုင်း အဝတ်စားများလဲကာ ပြုံးမောင်မောင်နောက်ကို လိုက်သွားသည်။ ပြုံးမောင်မောင်က အနီးဆုံး ဟိုတယ်ကို မောင်းလိုက်သည်။

အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် လဲ့လဲ့ဝင်းကို ကုတင်ပေါ်သို့ လက်ထောက်ခိုင်းပြီး ပင်တီလေးကို ဖင်လုံးပေါ်ရုံ ပေါင်ရင်းနားအထိပဲ ချွတ်ကာ နောက်မှခါးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ လဲ့လဲ့ဝင်းစောက်ဖုတ်လေးမှာ စောက်ရည်များစိုနေသဖြင့် အသံမျိုးစုံ ထွက်လာသည်။ ဗြွတ်……ဖွတ်…….. ဗြွတ်……ပလွတ်……… ဗြွတ်………… ဗြွတ်……ဖတ်……. အား…………… အား…………… အား………….. အား…………ပြုံးမောင်မောင်ရဲ့ အားနှင့်ဆောင့် သံများမှာလည်း တဖတ်ဖတ်နှင့် ပျံ့လွင့်နေသည်။ လဲ့လဲ့ဝင်းကတော့ အိပ်ယာခင်းများကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အော်ညည်းနေရသည်။ ပြုံးမောင်မောင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်များကို မခံနိုင်ဘဲ လဲ့လဲ့ဝင်းမှာ ကုတင်ပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်။ ထိုခါမှ ပြုံးမောင်မောင်က လဲ့လဲ့ဝင်း ပင်တီလေးကို အကုန် ချွတ်လိုက်သည်။ ပြုံးမောင်မောင်က လဲ့လဲ့ဝင်းပင်တီလေးကို ချွတ်ပြီး သူမအိုးလေးကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်လေးအား နောက်မှ ယက်ပေးလိုက်သည်။ လဲ့လဲ့ဝင်းမှာလဲ ခါးလေးကိုကောက် ဖင်လေးကို နောက်ပစ်ပီး ပြုံးမောင်မောင်ရဲ့ ပြုစုပေးမှုကို ဖီးခံနေသည်။

“အင်း……. အား……….. အား………… အင်း………..” လဲ့လဲ့ဝင်းက ခေါင်းအုံးကို မျက်နာကပ်ကာ အော်ညည်းလျက်ရှိသည်။ ထိုနောက်မှ ပြုံးမောင်မောင်က လဲ့လဲ့ဝင်းခါးကို တင်ပါးကို သုံးလေးချက် ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်၍ နောက်မှနေ၍ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်သည်။ လဲ့လဲ့ဝင်းမှာခေါင်းလေးမော့ကာ သွားပြီး နောက်သို့ တစ်ချက်လှည့် ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ခေါင်းအုံးကို လက်ဖြင့်ဖိချေကာ ပြုံးမောင်မောင်ရဲ့ ဆောင့်လိုးမှုကို အော်ညည်းရင်း ခံစားနေတော့သည်။ လဲ့လဲ့ဝင်းမှာ ပြုံးမောင်မောင်ရဲ့ ပြင်ထန်းလွန်းတဲ့ ဆောင့်ချက်များကြောင့် ကာမစိတ်များ ပိုပိုကာ တက်လာသည်။

အား……အား……..အား…ကောင်းလိုက်တာ……ဆောင့်…ဆောင့်…ပြုံးမောင်မောင်ကတော့ လဲ့လဲ့ဝင်းရဲ့ အိုးကြီးကို တစ်ဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုးရင်း လဲ့လဲ့ဝင်းဆံစလေးအောက်မှ ဂုတ်သားလေးကို စုပ်နမ်းပေးလိုက်သည်။ ထိုနေရာလေးမှာ သွေးခြေလေးများဥကာ ရဲတွတ်သွားသည်။ ဗြွတ်……ပလွတ်……… ဗြွတ်………… ဗြွတ်……… ဗြွတ်……ဖွတ်……..လဲ့လဲ့ဝင်းစောက်ဖုတ်လေးမှာ စောက်ရည်များနှင့် ရွဲနစ်ကာ နေသည်။ ရဲ့လိုးချက်တိုင်းတွင်းလည် စောက်ဖုတ်နှင့် လီးဝင်သံများ ဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်နေသည်။ ထိုနောက် ပြုံးမောင်မောင်က ငါးချက်ခန့် အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်ကာလိုးလိုက်ပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှထုတ်ကာ ဘေးတွင် ပက်လက်လှန်ကာ အိပ်လိုက်ပြီး လဲ့လဲ့ဝင်းကို အပေါ်ကို တက်ခိုင်းလိုက်ရာ လဲ့လဲ့ဝင်းလည်း ဆေးစွဲနေသူ တစ်ယောက်ပမာ ကာမကို ယစ်မှုးကာ ပြုံးမောင်မောင်ပေါ်သို့ ခွတက်ပြီးအပေါ်မှနေ၍ ဆောင်ကြောင့်ထိုင်ကာ လိုးတော့သည်။

ယင်းအခြေအနေကိုသာ သန်းဇော်မြင်လျင် ယုံနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ခုတော့ အရှက်အကြောက်ကြီးသော လဲ့လဲ့ဝင်းမဟုတ်တော့ပေ။ ပြုံးမောင်မောင်ကတော့ လဲ့လဲ့ဝင်း လက်ကလေး နှစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာ သူမရဲ့ တင်းရင်းနေသော နို့လေးများ တုန်ခါနေပုံကို အရသာခံကာ ကြည့်ပြီး အောက်မှနေပြီး ပင့်ကာပင့်ကာ ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ ဖြောင်း……ဖတ်……ဖတ်…. ဖြောင်း…ဖွတ်………ဖွတ်…… ဖြောင်း……ပလွတ်……လဲ့လဲ့ဝင်းမှာ သားအိမ်သို့ ဆောင့်မိနေသောကြောင့် ကြာကြာမဆောင့်နိုင်ဘဲ ပြုံးမောင်မောင်ပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်။ ထိုခါမှ ပြုံးမောင်မောင်က လဲ့လဲ့ဝင်း အိုးနှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ အောက်မှ ပင့်ဆောင့်ကာလိုးတော့သည်။ လဲ့လဲ့ဝင်းမှာ ပြုံးမောင်မောင်ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် မှောက်လျက်ရှိနေသည်မို့ ဆောင့်ချက်များကို ထိထိမိမိခံစားနေရသည်။ အား………… အား……………. အား…………….. အား…………. “လဲ့လဲ့ဝင်း…. ငါလိုးပေးတာ ဘယ်လိုနေလည်း ကောင်းလား ကြိုက်လား” “အင်း……… ဟင်း……….. အင်း……ကောင်းတယ်…….” “ငါနဲ့ နင့်ယောက်ျားနဲ့ ဘယ်သူက ပိုလိုးနိုင်လဲ” “နင်က…… အား…….. အား……အ….. ပိုလိုးနိုင်တယ်” “ဟား…….. ဟား……..အဲ့လိုမျိုးမှ ကြိုက်တာ” ဖြောင်း……………. ဖြောင်း…………… ဖြောင်း……ဖြန်း……ဖန်း…. ပြုံးမောင်မောင်က လဲ့လဲ့ဝင်အိုးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့် ဖျစ်ညှစ်ပြီး ရိုက်ကာ လိုးတော့သည်။ ထို့နောက်မှ ပြုံးမောင်မောင်က လဲ့လဲ့ဝင်းကို လှိမ့်ချခိုင်းလိုက်ပြီး လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပုံစံနှင့် လဲ့လဲ့ဝင်း နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ အား………… အား……………. အား……….. အား……ငါပီးတော့မယ် လဲ့လဲ့ဝင်း….လဲ့လဲ့ဝင်းလည်း အောက်မှကော့၍ ပြန်ဆောင့်ပေးပြီး…အဖျားတက်သလို ညည်းသံကြီးနဲ့…အင်း…ဟင်း,,,အင်း..ငါလဲပီးတော့မယ်…ဆောင့်…ဆောင့်..မြန်မြန်ဆောင့်ပေးကွာ… ပြုံးမောင်မောင်လဲ သူမကို တရကြမ်းဆောင့်လိုးလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးထဲကို လရည်များပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ တချိန်းတည်းမှာပဲ လဲ့လဲ့ဝင်းမှာလည်း ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ ပြုံးမောင်မောင် ကျောပြင်ကြီးအား အတင်းဆွဲဖက်ကာ ပီးသွားပါတော့သည်။ပြီး