အိတုံဟာလေး ကွဲ သွားလိမ့်မယ်

ဒီအဖြစ်အပျက်လေးက ခယ်မဖြစ်သူ အိတုံကို သူတာဝန်ကျရာ မြို့မှာ ကျောင်းလိုက်အပ်ပေးရင်း ဖြစ်ပျက်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ “အ.. ကိုမင်း လုပ်တော့ကွာ အိတုံ မနေတက်တော့ဘူး” “အိတုံ ခံချင်နေပြီလား” “အင်း” “မကြားရဘူး ပြန်ပြော” “ခံချင်နေပြီ ကိုမင်းရယ်.. ဟင့် အဟင့်” “အဲ့ဒါဆို ကို့ကို စုပ်ပေးပါဦး” အိတုံလဲ လှဲနေရာမှ အသာထကာ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲ အသာထည့်လိုက်ရင်း စုပ်ပေးနေသည်။ နွေးထွေးတဲ့ အာငွေ့ စုပ်ချက်တွေကြောင့် သူ့လီးက သန်မာသထက် သန်မာလာသည်။ သူလဲ အိတုံပါးစပ်ထဲမှ လီးကို အသာထုတ်ကာ အိတုံကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကာ အဖုတ်ဝတွင် လီးကိုတေ့လိုက်ရာ “ကိုမင်း ဖြေးဖြေးနော်.. ကိုမင်း ဟာကြီးက အကြီးကြီး အိတုံဟာလေး ကွဲသွားလိမ့်မယ်” စိုးရိမ်စွာ သတိပေးလေသည်။ ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်သည်။ သူ့လီးက ဆေးမထိုး ဆေးမစားပဲ တော်တော်ကြီးသည်။ သူလူပျိုပေါက် ဘဝနှင့် လူပျိုဘဝက သူငယ်ချင်းများနှင့် လီးကြီးအောင် လေစုပ်ခွက်နှင့် ဆွဲဖူးသည်။ အလုပ်ဝင်တော့ နေရာစုံ လျောက်သွားရသဖြင့် လူစုံနှင့်တွေ့ကာ ဆေးနည်းကောင်းများကို တွေ့ပြီး သဘာဝ ဆေးကောင်းများနှင့် ကြီးလာရသည်လို့ ပြောလို့ရမည်။ သူနဲ့လုပ်ဖူးသည့် မိန်းကလေးတိုင်း သူ့ကို စွဲလန်းသွားတတ်တာ များသည်။ ဒါကိုတော့ လူပျိုဘဝမှာ ဂုဏ်ယူမိပေမယ့် အိမ်ထောင်ကျသည့် နောက်ပိုင်း မိန်းကလေးတွေနှင့် ကင်းအောင်ရှောင်သည်။ အိမ်ထောင်ရေး အထိခိုက် မခံနိုင်တာနဲ့ မိန်းမအပေါ် သစ္စာစောင့်သိတာလဲ ပါသည်။

သူလူပျိုဘဝက လီးတွင် ဂေါ်လီထည့်ဖူးသည်။ ဖားကန့်ဘက်တွင် တာဝန်ကျတုန်းက သူနဲ့အရမ်းခင်သည့် လူတစ်ယောက်က သူ့ကိုထည့်ပေးတာပင်။ ထည့်ပေးသည့်လူက ဆရာကျသည် ပြောရမလားပင်။ ဂေါ်လီကို အရှင်ထည့် ပေးထားသည်။ မလိုချင်သည့်အခါ ဖြုတ်ထားလို့ ရသည်ပင်။ သူတခါမှ မတွေ့ဖူးလို့ အတော်ပင် အံ့သြမိသည်။ ကျောက်ကလေးတွေကို သေချာသွေးပြီး သူ့ကို ငါးလုံးထည့်ပေးသည်။ အန္တရာယ် မဖြစ်စေရပါလို့လဲ အာမခံလို့ သူထည့်ခြင်း ဖြစ်သည်။ တကယ်လဲ ဘာမှမဖြစ်ပေ။ သူ ဖြုတ်ချင်သည့်အခါ ဖြုတ်ထားပြီး သူထည့်ချင်သည့်အခါ ထည့်ထားလို့ ရတာမို့ အတော် သဘောကျသည်။ အိမ်ထောင်ကျသည့် အခါမှာတော့ သူလုံးဝ မထည့်တော့ပဲ ဖြုတ်သိမ်း ထားလိုပ်သည်။ ခုလဲ အိတုံခမျာ သူ့လီးကို လန့်နေသည်။ သူလဲ အဖုတ်ဝကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း အထဲကို ထည့်လိုက်ရာ အဖုတ်က တင်းခနဲ ဖြစ်သွားပြီး “အာ့ အ့ ရှီး ဖြေးဖြေး ကိုမင်း နာတယ်” “ညှစ်မထားနဲ့ လျှော့ထားလေ” သူလဲ အစေ့ကို အသာကလိလိုက်ရင်း နို့ကို ကုန်းစို့လိုက်သည်။ အဖုတ်က ညှစ်ထားရာမှ ပြန်လျှော့သွားတော့ သူတခါ ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ အစေ့ကို ကလိလိုက် ထည့်လိုက်နှင့် စိတ်ရှည်စွာ ထည့်လိုက်ရင်း လီးက တချောင်းလုံး အဖုတ်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။

အိတုံရဲ့ အဖုတ်က အပျိုလဲ ဖြစ်ပြန်၊ ရည်းစားနဲ့ သိပ်မတွေ့ ရတာလဲပါ ဝေးနေတာလဲ ပါတာမို့ ကြပ်နေသည်။ သူ့လီးတချောင်းလုံးကို ညှစ်ထားတာမို့ ကောင်းလှသည်။ အိတုံရဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲကာ မျက်ရည်တောင် ဝဲနေပေမယ့် အရသာတော့ ရှိနေသည် ထင်သည်။ မျက်လုံးတွေက မှိန်းကာ အံကြိတ်ထားသည်။ “အိတုံ ရလား ထုတ်လိုက် ရမလား” “ရတယ်ကိုမင်း.. မထုတ်နဲ့ အိတုံ ခံနိုင်တယ်” အံ့သြဖို့တော့ ကောင်းသည် မိန်းကလေးတွေများ အရသာရှိရင် နာလဲ ကြိတ်မှိတိကာ ခံသည့်အမျိုးလား မသိ။ သူလဲ လီးကိုအသာ ပြန်ထုတ်လိုက်ရင်း တစ်ဝက်လောက် ရောက်တော့ အသာထည့်လိုက် ပြန်သည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်နေရင်းနဲ့ အချက်သုံးဆယ် လောက်တွင် အဖုတ်ထဲမှ အရည်များ ထွက်လာပြန်သည်။ သွင်းထုတ်က ပိုချောမွေ့ လာတာမို့ အိတုံလဲ ခံနိုင်လာသည် ထင်သည်။ ဆောင့်ခိုင်းရာ သူလဲ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်တံတောက်ခွက်ထဲ ထည့်ကာ ကိုယ်ကို ငိုက်လိုက်ရင်း ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။ အိတုံရဲ့ ပါးစပ်မှ တအ့အ့ တအိအိနှင့် ဖင်ကို အလိုက်သင့် အောက်ကနေ ခံပေးနေသည်။

သူလဲ အိတုံ ခံနိုင်လာပြီမို့ မညှာတော့ပဲ ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်လိုက်သည်။ ဆောင့်နေရင်းနဲ့ အိတုံမှာ တချီပြီး သွားရသည်။ သူ့ကို အတင်းကုပ်ဖက်ကာ ထားသည်။ သူလဲ ဆောင့်တာကို ရပ်ထားရင်း နို့တွေကို ညှစ်လိုက် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ အတန်ကြာတော့ အိတုံကို ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ ပိပိထဲမှ လီးကိုထုတ်လိုက်ရာ အရည်များက စီးကျလာတာမို့ အိတုံလဲ အတွင်းခံကို ယူကာ သုတ်လိုက်ရင်း လေးဖက်ကုန်း ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ လိုချင်သည့်ပုံကို ပြင်လိုက်ရင်း တင်ပါးတွေကို ညှစ်လိုက်သည်။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်ရာ စအိုညိုတိုတိုလေးကို မြင်တော့ သူစိတ်ထဲ တမျိုး ဖြစ်သွားသည်။ သူဖင်လုပ်ရတာကို ကြိုက်သည်။ သူလုပ်ဖူးခဲ့တဲ့ မိန်းကလေးတိုင်းကို ဖင်ချတက်သည်။ ခုလဲ သူအိတုံကို တနေ့ဖင်ကို လုပ်မည်ဟု တေးထားရင်း လီးကို ပိပိဝတွင် အသာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်လိုက်သည်။ အိတုံခေါင်းကြီး မော့သွားရင်း တကျွတ်ကျွတ်နှင့် ဖြစ်နေသည်။ သူလဲ ဖြည်းဖြည်းခြင်း ခါးကိုကိုင်ကာ ဆောင့်နေသည်။ ဆောင့်နေရင်းနှင့် စအိုပေါ်သို့ တံတွေးထွေး ချလိုက်ရင်း ဖင်ဝကို လက်မနဲ့ ကုတ်လိုက် ခြစ်လိုက် ကလိနေသည်။

စအိုဝက ရှုံ့လိုက် ပွင့်လိုက်နှင့် ဖြစ်နေသည်။ “ဟင့် ကိုမင်း ဘာလို့ ဖင်ကို ကလိနေတာလဲ ယားတယ်” သူလဲ ဘာမှမပြောပဲ ဖင်ဝကို လက်မနဲ့ထောက်ကာ အသာဖိထည့် လိုက်သည်။ လက်မက အသာဖင်ထဲသို့ ဝင်သွားတော့ အိတုံ ပါးစပ်မှ နာတယ်ဟု ပြောပေမယ့် တအားတော့ မငြင်းပေ။ သူလဲ လက်မကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက် လုပ်ရင်း အဖုတ်ထဲမှလီးကို ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။ အိတုံလဲ အင့်ခနဲ့ အင့်ခနဲ ညည်းရင်း ဖင်ကိုနောက်သို့ အတင်းပစ် ထားသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်စေချင်သည့် သဘောမို့ သူလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဆောင့်ချက်ပေါင်း ကြာလာတာနှင့် အမျှ အိတုံလဲ နောက်တကြိမ် ပြီးချင်လာသလို သူလဲ ပြီးချင်လာတာမို့ ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်ချလိုက်သည်။ “အား ကိုမင်း ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် အိတုံ ပြီးချင်လာပြန်ပြီ… ဆောင့် ဆောင့်… ဟင့် အင့် အင့် ” သူလဲ ဆောက့်ရင်းနဲ့ အဖုတ်ထဲမှ လီးက တောင့်တင်းလာပြီး သုတ်ရည်တွေကို အဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထည့် လိုက်သလို အိတုံလဲ ပြီးသွားရသည်။ နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ ပြီးသွားသည်မို့ အရမ်းကိုကောင်းတဲ့ ခံစားမှုကို ရလိုက်သည်။ အိတုံ ပါးစပ်မှလဲ တရစပ် ညည်းနေသည်။

နှစ်ယောက်သား ထပ်ရက်သားနှင့် ကုတင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားကာ မှိန်းနေလိုက်သည်။ အတန်ကြာတော့မှ အိတုံက သူ့ကို ဖယ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူလဲ အိတုံအပေါ်မှ အသာထကာ လီးကိုဆွဲထုတ် လိုက်သည်။ အိတုံလဲ အဖုတ်ကို အသာပိတ်ကာ အတွင်းခံယူရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။ သူလဲ စားပွဲပေါ်မှ တစ်ရှူးကိုယူကာ လီးကိုသုတ်လိုက်ပြီး အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည်။ အတန်ကြာတော့ အိတုံလဲ ရေချိုးခန်းထဲမှ တဘတ်ကို ပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လာပြီး သူ့ကို ဖက်ထားလိုက်သည်။ သူလဲ အိတုံကို ကိုလုပ်တာ ကောင်းလား မေးရာ ရှက်ဝဲဝဲနှင့် ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြလေသည်။ သူလဲ အိတုံကို သူ့ဘဲနဲ့အကြောင်း မေးတော့ ပြောပြသည်။ နှစ်ယောက်သား စကားပြောရင်းနဲ့ အိပ်ချင်လာတာမို့ အိပ်ပျော် သွားကြသည်။ အိပ်ရာမှ နိုးတော့ ဆယ့်နှစ်နာရီ ကျော်ပြီ။ ရေချိုး အဝတ်အစား လဲကာ နေ့လည်စာ စားပြီး အိတုံကို တောင်ကြီး တက္ကသိုလ်မှ ဘူမိဗေဒ ဌာနသို့ လိုက်ပို့ကာ ဆရာတွေနှင့် သွားတွေ့သည်။ စာတမ်း ပြုစုဖို့အတွက် အကူအညီ တောင်းရသည်။

သူလဲ အိတုံကို ညနေမှ လာခေါ်မယ် ပြောပြီး သူ့ဆိုဒ်ထဲ ရှိရာသို့ ပြန်သွားကာ သတင်းပို့စရာ ရှိတာပို့ လုပ်စရာရှိတာ တွေလုပ်ကာ ညနေလေးနာရီ ထိုးတော့ ကားယူကာ ကျောင်းသို့ သွားပြီး အိတုံကို သွားခေါ်ရသည်။ ဆရာမတွေရဲ့ အကူအညီနှင့် အိတုံအတွက် နေစရာ အဆောင်ကို ငှါးရသည်။ သန်ဘက်ခါမှ ပြောင်းတော့မည်ဟု ပြောပြီး နှုတ်ဆက်ကာ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကြသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ ကဲကြပြန်သည်။ နှစ်ယောက်သား ခုမှညားသည့် လင်မယားလိုပင်။ အိတုံရဲ့ ကိုယ်ကြပ်အင်္ကျီ အဝါကို ချွတ်ကာ ဘရာအဖြုကိုပါ တခါတည်း ချွတ်ရင်း နို့တွေကို စို့လိုက်သည်။ နို့တွေကို တလုံးပြီးတလုံး အားရအောင် စို့ပြီး စကပ်အနီကို ချွတ်လိုက်ရာ ပင်တီ အသားရောင်လေးသာ ကျန်တော့သည်။ ပင်တီဂွဆုံတွင် အရည်များဖြင့် ကွက်နေသည်။ သူလဲ ပင်တီပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို အသာပွတ်လိုက်ရင်း သူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ အိတုံ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးကိုထည့်ပေး လိုက်ရာ အိတုံကလဲ အလိုက်သိစွာ လွေပေးသည်။

သူလဲ ပင်တီကို အသာလိပ်ကာ ချွတ်လိုက်ရင်း အဖုတ်မွှေးတွေကို ဆွလိုက် အစေ့ကို ကလိလိုက် လုပ်နေသည်။ အတော်ကြာတော့ သူလဲ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်ကာ ပက်လက်လှန် ချလိုက်ပြီး အိတုံကို အပေါ်က နေခိုင်းလိုက်သည်။ အိတုံလဲ သူ့အပေါ်ကနေ ခွကာ လီးကိုလက်နဲ့ ကိုင်ပြီး အဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ လီးက အဖုတ်ထဲသို့ တရစ်ချင်း ဝင်သွားသည်။ အိတုံမှာ အဆုံးထိ မထည့်ရဲပဲ တစ်ဝက်လောက်တွင် ပြန်ကြွလိုက် ပြန်ထိုင်လိုက် လုပ်နေသည်။ အချက်နှစ်ဆယ် လောက်တွင် အဝင်ချောလာပြီး အရည်တွေ ရွှဲလာတာမို့ အံကိုကြိတ်ကာ အဆုံးထိ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ”အာ့ ကျွတ်ကျွတ်” မျက်နှာမှာ ရှုံမဲ့သွားရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ငြိမ်နေသည်။ သူလဲ နို့တွေကို လက်နဲ့အသာအုပ်ကာ နယ်ပေးလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ သူမလဲ ဖြည်းဖြည်း ဆောင့်လိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခံနိုင်လာသည်မို့ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။ သူလဲ အောက်ကနေ နို့တွေကို ဆိတ်လိုက် စို့လိုက် ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးရင်း ကော့ကော့ ပေးလိုက်ရာ သားအိမ်နှင့် သွားသွားထောက်မိသည် ထင်သည် မျက်နှာရှုံ့မဲ့သွားသည်။

“အင့် အင့် ကောင်းတယ် ကိုမင်းရယ် ဟင့်ဟင့်” “ကြိုက်လား အိတုံ ကိုနဲ့ လိုးရတာတာ ကောင်းလား” “အင်းကောင်းတယ် ကြိုက်တယ်… ကိုမင်းနဲ့ လုပ်ရတာ အရမ်းကောင်းတယ် ဟင့် ဟင့် ” တဖြည်းဖြည်းနှင့် ကောင်းလာပြီမို့ အားနဲ့အင်နဲ့ကို ဆောင့်နေလေသည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ကြာလာသည်နှင့်အမျှ အိတုံ ပြီးတော့မည်မို့ သူလဲ ပက်လက် အနေအထားမှ အသာထကာ အိတုံနို့ကိုစို့ရင်း တင်ပါးတွေကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်သည်။ စအိုဝကို လက်ညှိုးနဲ့ ကလိရင်း အသာဖိထည့် လိုက်သည်။ လက်ညှိုးကို တောင့်ထားတာမို့ အပေါ်က ဆောင့်ချလိုက်ရင် လက်တစ်ဆစ်ခန့် ဝင်သွားသည်။ “အာ့ ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲ နာတယ်ကွာ ” အရမ်းကြီးလဲ မငြင်းဆန်တာမို့ သူလဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်နေလိုက်သည်။ အိတုံလဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ချက်တွေက တဖြည်းဖြည်း စိတ်လာသည်။ ပါးစပ်ကလဲ တအင်းအင်းနဲ့ မြည်ရင်းအားနဲ့ကို ဆောင့်နေသည်။ သူလဲ နို့ကို အားနဲ့စို့ရင်း စအိုထဲက လက်ညှိုးတချောင်းလုံး ဝင်နေသည်ကို ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက် ခပ်သွက်သွက် လုပ်နေသည်။ အိတုံလဲ အဖုတ်ထဲက လီးကို တရစပ် ညှစ်လာရင်း စအိုထဲက လက်ကိုလဲ ညှစ်လာသည်။

“အာ့ ပြီးပြီး ကိုမင်း တုံတုံ ပြီးပြီ အား ရှီး ကောင်းလိုက်တာကွာ” အားရပါးရ ဆောင့်ရင်းနဲ့ သူ့အပေါ်ကို အရုပ်ကြိုးပြတ် ပြိုကျလာသည်။ မာရသွန် အပြေးသမား တယောက်လိုပင် မောဟိုက်ကာ နေပြီး ပါးစပ်မှလဲ ညည်းနေသည်။ လက်တွေက သူ့ကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားသည်။ သူလဲ အိတုံကျောပြင်ကို အသာပွတ်သပ် ပေးပြီး နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အမောပြော လောက်ခါမှ “အိတုံ ကိုမင်း မပြီးသေးဘူး” “ဟင် တကယ်လား သူက အားကို ကြီးလွန်းပါတယ်.. တကယ်တည်း” “အိတုံ ကုန်းပေး” အိတုံလဲ သူခိုင်းသည့် အတိုင်း သူ့အပေါ်ကနေ အသာထလိုက်တော့ အဖုတ်ထဲမှ လီးက ကျွတ်သွားပြီး အရည်တွေက အောက်သို့ ကျလာသည်။ သူမလဲ ထမိန်တထည်ကို ယူကာ သုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် အသာကုန်း ပေးလိုက်သည်။ သူ့ဘဲနှင့် လုပ်နေကြမို့ ထင်သည် အချိုးတကျ ရှိသည်။ သူသိပ်ပြင်ပေးစရာ မလို။ သူလဲ ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့ကိုဖင်ပေးပြီး ကုန်းနေတဲ့ ခယ်မကို မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲတွင် တမျိုးဖြစ်သွားကာ အိတုံ ဖင်ကို ဖြန်းခနဲ့ ရိုက်လိုက်သည်။

“အ့.. ဘာလုပ်တာလဲ ကိုမင်း နာတယ်” သူလဲ ဘာမှမပြော။ ခပ်ဆက်ဆက် ရိုက်လိုက်ပြန်သည်။ လေးငါးချက် ဆက်တိုက် ရိုက်လိုက်တော့ ဖြူဝင်းသော တင်ပါးနှစ်ဖက်က လက်းငါးချောင်းရာကြီး နီရဲနေသည်။ မျက်ရည်တွေလဲ ဝဲကာ ငိုမဲ့မဲ့ ဖြစ်နေသည်။ “နာလို့လား” “နာတာပေါ့ ကိုမင်းကလဲ… အရမ်းရိုက်တာပဲ သူ့အသား မဟုတ်တိုင်း” “အိတုံဖင်လေးက လှလို့ရိုက်မိတာ… ဖင်ပေါက်လေးကလဲ ချစ်စရာလေး လုပ်ချင်စရာကွာ” “အာ ကိုမင်းနော်.. မညစ်ပတ်နဲ့… ဖင်တော့ မလုပ်နဲ့တော့… တခါမှ မခံဘူးဘူး”။ သူလဲ ဖင်ကိုရိုက်ရ” “မလုပ်ပါဘူး နောက်မှ”ဟု ပြောရင်း သူအိတုံ နောက်ဖက်တွင် အသာ ဝင်လိုက်ရင်း ဖင်ကို ဖြဲကာ စအိုကို တံတွေးထွေး လိုက်ရင်း လီးကို အဖုတ်ဝကို တေ့ကာ ခပ်ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်သည်။ “ဟ.. အာ့ အာ့ ကိုမင်းရယ်” သူလဲ ဖင်ကို ဖျန်းခနဲ ရိုက်လိုက်ရင်း မေးလိုက်ရာ အိတုံက “မနာပါဘူး တမျိုးဖြစ်သွားလို့ ဖင်ကို အရမ်းရိုက်တာပဲကွာ ဖင်က ပုတ်တော့မယ် ဟင့်” သူလဲ လီးကို အဆုံးထိ ထည့်လိုက်ပြီး တစ်ဝက်ခန့် ပြန်ထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။

အိတုံက တခါအော်တိုင်း သူဖင်ကို တစ်ချက်ရိုက်ကာ မေးသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိတုံလဲ ဖင်ရိုက်ခံရတာကို နှစ်ခြိုက်လာသည် ထင်သည်။ နာသည်ဟု မပြောတော့ပဲ ရမက်သံက ပါလာသည်။ သူလိုချင်သည်ကလဲ ဒါပင်။ သူ တခါတလေကျရင် အဲလို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆံချင်သည်။ သူ့မိန်းမကျတော့ မရပေ။ သူလဲ သူ့မိန်းမကျ မလုပ်ချင်။ ခယ်မကျတော့ သူစိတ်ထဲက ရှိတဲ့အတိုင်းကို လုပ်လိုက်သည်။ ခယ်မဆိုတဲ့ အသိကလဲ ပါနေသည်။ သူ အိတုံဖင်ကို ရိုက်လိုက် ဆောင့်လိုက် စအိုကို ကလိလိုက်နဲ့ အိတုံလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာ ပြန်သည်။ ဖင်ရိုက်ခံရတာကို နှစ်ခြိုက်လာသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း တစ်ခါရိုက်ခံရတိုင်း စိတ်က ဆစ်ခနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး စွဲလန်းလာသည်။ စအိုကလဲ တစ်စို့စို့နဲ့ အရသာတမျိုး ပေးလာသည်။ ကိုမင်းကလဲ တရစပ် ဆောင့်လိုက် ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက် ရိုက်လိုက် လုပ်နေလေ သူမအတွက် အရသာ ပေးလေ ဖြစ်နေသည်။ သူဘဲနှင့်တုန်းက အဲ့လို မခံစားဘူးချေ။ သူ့ရည်းစားလဲ လူငယ်တယောက်ပေမို့ နည်းပေါင်းစုံ သူနှင့်လုပ်ဖူးပေမယ့် ကိုမင်းလောက် အရသာ မပေးစွမ်းနိုင်။ တခုခု လိုနေသလို။ ခုကိုမင်းနဲ့ တွေ့မှ သူမ လိုအပ်နေတာကို ရလိုက် သလိုပင်။

သူမလဲ မရှက်တော့ပေ။ ပါးစပ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို ဆောင့်ခိုင်း လိုက်သည်။ ကိုမင်းလဲ ပြီးချင် လာပြီမို့ အိတုံကို အထဲမှာ ပြီးရမလား မေးရာ ခေါင်းညိမ့်တာမို့ သူလဲ ဖင်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ဆက်ဆက် လေးငါးချက် ရိုက်ကာ ဖင်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ဖြဲလိုက်ရင်း နောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို ဆောင့်ချလိုက်သည်။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် အိတုံခမျာ လှိုင်းထန်နေတဲ့ ကြားက လှေငယ်လိုပင် လှူးလွန့်နေသည်။ သရီးစတပ်ကေ ဆံပင်တွေက ဝဲခါနေရင်း ပါးစပ်ကလဲ တအားအားနဲ့ အော်နေသည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ကြာလာသည်နှင့်အမျှ သူရော အိတုံပါ ပြီးချင်လာသည်။ သူလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း မနားတမ်း ဆောင့်ချလိုက်ရာ အိတုံ ပြီးသွားသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြီးသွားသည် ထင်သည်။ လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကို တင်းနေအောင် ချေမွရင်း ပါးစပ်က အားခနဲ အားခနဲ အော်နေရင်း သူလီးကို ဖြစ်ညှစ်နေသည်။ သူလဲ လီးကိုတဆုံး ထုတ်ကာ တဆုံးဆောင့်ထည့် လေးငါးချက် လုပ်လိုက်ရင်း သုတ်ရည်တွေကို အဖုတ်ထဲသို့ တရှိန်ထိုး ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား ဘေးတိုက် လှဲချလိုက်ရင်း အမောဖြေရင်း အိတုံနို့တွေကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ အိတုံလဲ သူ့ကိုနောက်ပြန် သိုင်းဖက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို နမ်းလိုက်သည်။

အတော်လေးကြာတော့ အိတုံက သူ့ကို အသာဖယ်ကာ အိမ်သာထဲ ဝင်သွားသည်။ သူလဲ နောက်ကနေ လိုက်ဝင်သွားရာ “ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲလို့.. ဒီမှာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်မလို့” “ကိုလဲ လုပ်မယ်”ပြောကာ ရေပန်းကိုယူပြီး အိတုံကို ဆေးပေးလိုက်သည်။ အိတုံလဲ သူ့လီးကို ဆေးပေးသည်။ ဆေးနေရင် “ဟင့် သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီး… ဒါကြောင့် မမ စွဲနေတာနေမှာ”ဟု ပြောရင်း စသည်။ သူလဲ “ညည်းရော မကြိုက်ဘူးလား မေးရာ မကြိုက်ပါဘူး”ဟု ပြောပြီး ရီနေသည်။ နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေအတူ ချိုးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး အဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ ထွက်ပြီး စားသောက် လည်ပတ် ညကိုးနာရီ ကျော်တော့ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကြသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား လိုးကြပြန်သည်။ အပေးအယူ မျှသည်မို့ လုပ်ရတာ ကောင်းသည်။ လုပ်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား အိပ်ပျော် သွားကြသည်။ မနက်အိပ်ရာက နိုးတော့ လင်းဆွဲလေး ပြောကာ လုပ်ကြပြန်သည်။ ပြီးတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အိတုံကို ကျောင်းလိုက်ပို့ပြီး သူလဲအလုပ်ထဲ ပြန်သွားလိုက်သည်။ ညနေကျ အိတုံကိုခေါ်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာ လုပ်ကြသည်။

နောက်ရက် မနက်တော့ အိတုံ အဝတ်အစားအိတ်တွေ ယူကာ အဆောင်သို့ လိုက်ပို့ပေးပြီး သူလဲ အလုပ်ထဲသို့ ပြန်လာလိုက်သည်။ ညဖက်တွင် နှစ်ယောက်သား လိုင်းပေါ်မှာ စကားပြော ဖြစ်သည်။ သူလဲ မိန်းမနဲ့ သမီးဆီ ဖုန်းဆက်လိုက် အိတုံနဲ့ ချက်လိုက် လုပ်နေရသည်။ အလုပ်ကိုလဲ မလစ်ဟင်း ရအောင် ဂရုစိုက်ရသည်။ တစ်ပတ်ကို နှစ်ခါတော့ အိတုံနဲ့ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ လုပ်သည့်အခါတိုင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆံသည်။ အိတုံကလဲ နောက်ပိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောဆိုတတ်လာသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်ရတာကို သဘောကျကြောင်း ပြောတာမို့ သူ့အတွက် အကြိုက်ပင် ဖြစ်သွားတော့သည်။…ပြီး