ကျွန်မ နာမည်က သီတာပါ။ အသက်က ၂၅ ပေါ့။ ကိုကျော်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျတာ ၄ နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီ။ ကျွန်မဟာ အတော်လှတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ ပြောရမယ်ဆို ကျောင်းတက်တုန်က Major Queen အပြင် အခြား Talent ပိုင်း အကပိုင်းတွေမှာပါ ထူချွန်ခဲ့ပြီး ကောင်းလေးတွေကြားမှာ နာမည်ကြီးခဲ့တာပေါ့။ ကိုကျော်နဲ့ မတွေ့ခင် ရည်စား ၈ ယောက်လောက် ရှိမယ်ထင်တယ်။ …
သန်လိုက်တာ မောင်လေးရယ် Read More
” ဒေါက်ဒေါက် … ဒေါက်ဒေါက် ” အဆက်မပြတ် တံခါးခေါက်သံကြောင် ကျမလည်း သားလေး ဇင်ကိုနဲ့ ကစားရင်း တိုက်ခန်းတံခါး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။ တံခါးဝမှာ ဖိတ်စာလေးကိုင်ပြီး ပြုံးပြနေတဲ့ လူချောလေး တစ်ယောက်ပါ။ ” မမ … မင်္ဂလာပါ ” ကျမ တခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ ကောင်လေးကို ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ပြုံးပြမိလိုက်တာပေါ့။ ” …
အိမ်နီးနားချင်းကောင်း မမ Read More
မီးရဲ့နာမည်က ဆုမြတ်။ အသက်ကတော့ ၂၃နှစ်။ မန်နေဂျာလက်ထောက်။ မီးက နယ်ကပါ။ ရေကြည်ရာမြက်နုဆိုသလို အလုပ်ကိုင် ပေါများရာ ရန်ကုန်ရွေမြို့တော်ကြီးဆီသို့ တက်လှမ်းရာ ကိုကြီးနဲ့ ဆုံရတာ။ ကိုကြီးက မီးရဲ့အထက်လူကြီး မန်နေဂျာ။ ကိုကြီးလို့သာ ခေါ်တာပါ။ ခုဆို ကိုကြီးအသက်က ၄၀ ပြည့်ပြီ။ ချစ်လွန်းလို့ ကိုကြီးလို့ခေါ်တာ။ ကိုကြီး နာမည်က စိုးမိုးအောင် လူအေးလို့ပြောရင် မမှားဘူး။ …
ကိုကြီးရယ် လုပ်ပေးပါဦး Read More
ဖိုးတုတ်က မနီကို လုလင်ပြန်ချိန်အကြောင်း ရှင်းပြနေ၏။ လူငယ်သလောက် ဗဟုသုတကြွယ်သော ဖိုးတုတ်ကို မနီ အံ့သြနေသည်။ သူမပင် ဒီဝေါဟာရတွေ မသိတော့။ ငယ်ငယ်ကတော့ ကြားဖူးသလိုရှိ၏။ ဘာအဓိပ္ပာယ်မှန်းတော့ မသိ။ ဖိုးတုတ်က ဆက်ပြောသည်။ “ ရှေးမြန်မာမင်းတွေ လက်ထက်က တောက လူပျို ကာလသားတွေဟာ နေပြည်တော်ကြီးနဲ့ဝေးတော့ ရွှေဗဟိုရ် စည်သံတွေ မကြားရဘူးပေါ့ မမရာ။ ဒီတော့ …
အိမ်ထောင်ရှင် မမကြီးများနဲ့ ဖိုးတုတ် Read More
ဟင်း… လာပြန်ပြီဟယ်… စိတ်ညစ်တယ်” စိတ်ညစ်တယ်ဟု ညည်းတွားလိုက်သော မိန်းမလှလေး၏ ပါးအို့လေးအစုံက ရဲတက်သွားသည်။ အသစ်ဖောက်လုပ်ထားသော လမ်းမကြီးပေါ်၌ စပရင်တာ အဖြူလေးတစ်စီးက ငြိမ့်ခနဲ ထိုးရပ်သွားသည်။ ကားထဲမှ သပ်ရပ်ထွားကြိုင်းသော လူငယ်တစ်ယောက်က စက္ကူအိတ် ခပ်ကြီးကြီး နှစ်လုံးနှင့် ငါးသုံးလုံး လက်ဆွဲ ပလပ်စတစ်အိတ်တစ်လုံး ဆွဲကိုင်ကာ “လှိုင်း-တေလာ” အပ်ချုပ်ဆိုင်ထဲသို့ လှမ်းဝင်လာသည်။ အပ်ချုပ်ဆိုင်အတွင်း အစီအရီ တန်းစီထားသော …
လိုအပ်နေတဲ့ အချိန် Read More
“ထူးပိုင်ရေ… မနက်ဖြန်ကျရင် မင်းအဖေ ရှိရာ လားရှိုးဘက်ကို လိုက်ရမယ်… ကားနဲ့ပဲ သွားမှာ ဆိုတော့ လမ်းမှာ တစ်ည အိပ်ရမယ်ကွ… မေလေးကတော့ မန္တလေးမှာ တစ်ည ဝင်အိပ်မယ် စဉ်းစားထားတယ်… မန္တလေးည လျှောက်လည်ကြတာပေါ့… မင်း… အထုပ်အပိုးတွေ မေလေး ပြင်ပေးထားတယ်… မင်းလည်း စာမေးပွဲ ပြီးနေပြီဆိုတော့… အေးဆေးပဲမလား…” “ဟုတ်… မေလေး… အေးဆေးပါပဲ… …
အသေကျွေးတဲ့ မိထွေး Read More
ခင်ယွန်းမေဆိုသော ၁၅ နှစ်အရွယ်ကောင်မလေး ဖြူဖွေးနူးညံ့ပီး အင်မတန်ချစ်ဖို့တဲ့ ကောင်မလေးတယောက် ဧည့်ခန်းက ဆိုဖာမှာထိုင်ပီး ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲ ထိုင်ကြည့်နေတဲ့အချိန် “သမီးရေ ..ခင်ယွန်းမေ ….” “ရှင်မေကြီး….” “သမီးစာသင်ဖို့ ဂိုက်ငှါးထားတယ်” “အာမေကြီးကလဲ ခုမှကျောင်းဖွင့်ကာစကို “ “စာကြိုးစားရမှာပေါ့ သမီးခင်ယွန်းမေရယ်.. ဂိုက်ဆရာလေးက အင်ဂျင်နီယာနဲ့ဘွဲ့ ရထားတာသမီးရဲ့” “ဟင်ဆရာတဲ့” ခင်ယွန်းမေ အံသြသွားသည်။ “ဆရာမ မဟုတ်ဖူးလား မေကြီးကလဲ” …
ဆယ်ကျော်သက်လေးရဲ့ မီးပျက်ည ရင်ခုန်သံ Read More
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ “မေမေ သားအတွင်းခံဘောင်းဘီ နှစ်ထည် …
အဖေ့ကို ပြုံးစေသော သား Read More
ယနေ့ရုံးချိန်းမရှိသဖြင့် အမှုသစ်ရှာရဦးမည် ဖြစ်ရာ ရုံးမသွားဟုဆုံးဖြတ်ကာ သီရိတစ်ယောက် အပျင်းကြီးကာ ဆက်လက်အိပ်နေသည်။ သတိရသဖြင့် ဘေးကိုလှည့်ကြည့်တော့ ကိုအေးမင်းက မပြန်သေး။ သူမ နိုးသွားသည်ကို သိသောအခါ သူမညအိပ်ဝတ်စုံကို ပင့်သည်။ “တော်ပြီကွာ” “ပြန်ခါနီး တစ်ချီလောက် ဆွဲပါရစေ” “မနေ့ညလည်း တစ်ညလုံးနော်၊ ဒီမှာ အောင့်တောင်နေပြီ” “တစ်ချီလောက်ကွာ” “အ.. ဇွတ်ပဲ အ.. ဖြည်းဖြည်းသွင်းပါ” အေးမင်းဆိုသူက …
အဖြိုချခံလိုက်ရတဲ့ စစ်ကိုင်းအိုးလေး Read More
“ဟော… ကိုနေထွန်းပါလား၊ ဘယ်တုန်းကရောက်လဲ…” “တပတ်လောက်ရှိပြီဗျ၊ သင်တန်းလာတက်တာ…” “ဘယ်တော့ပြန်မှာလဲ…” “သဘက်ခါ…” “ဒါဆိုအတော်ပဲ၊ ကျွန်တော်လူကြုံရှာနေတာဗျ၊ ခိုင့်ကို တယောက်တည်း ဒီမှာထားခဲ့ရမှာမို့ နောက်ဆံငင်နေတုန်း ခင်ဗျားနဲ့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်တွေ့ရတော့ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့၊ ဟုတ်ဘူးလားခိုင်၊ ခိုင်လည်း သန်ဘက်ခါပြန်မှာ။ ခင်ဗျား ဒီမှာပဲ တည်း နေတာလား” “ဟုတ်တယ်၊ ဝမ်းဆဲဗင်းတူးတူးမှာ…” “ကျွန်တော်တို့က တူးအိုသရီးနိုင်း၊ ခင်ဗျားရောက်တာ ကြာပြီလား” “၁၅ရက်ရှိပြီဗျ” …
” လုပ်နိုင်လိုက်တာ ကိုရယ်…” Read More